Naar Mull
Dagboekfragment
Bridge of Awe – Tobermory
Na een winderige en warme nacht, zodanig dat bij mijn nachtelijke wandeling naar de wc ik mij afvroeg waarom het ’s nachts warmer is dan overdag, vanochtend bij heerlijk weer vertrokken om door Glenn Lonan naar Oban te fietsen. Deze glenn, die we op de ‘terugweg’ ook nog een keer doorfietsen, was bijzonder fraai, met schapen, koeien, stieren, mooie rustige wegjes en fraaie wolkenluchten.
In Oban aangekomen een nieuwe bidon gekocht – ik was het dopje van de vorige kwijtgeraakt – naar de ferry terminal gegaan en Lisette is nog het dorp in geweest voor brood. De (12 uur) ferry was temelijk groot en de hele route aan dek gezeten en genoten van zon en zee. In Craignure boodschappen gedaan, gelunched en in hoog tempo over vlakke weg met winder achter naar Salen gefietst. Vanaf Salen werd de weg een stuk smaller en vooral veel steiler.
De weg was eigenlijk te druk voor het passeerplaatsensysteem. Het lijkt wel of bij goed weer alle Schotten – bij voorkeur in groepjes van drie auto’s – een rondje om het eiland gaan rijden. Je zou ze haast uit hun auto’s willen sleuren wanneer ze gehaast rakelings langs je rijden. Na flink klimmen en dalen op een nieuwe tweestrooksweg in schilderachtig en zeer toeristisch Tobermory aangekomen.
Wegens gebrek aan infobordjes naar de TIC afgedaald over zeer steile straat. De camping was uiteraard boven en een stukje verder. Idyllisch gebeuren met ruisend beekje en caravans goed weggestopt achter een muur.
Nu whisky aan het drinken in de avondzon met voldoende wind om midgets te verjagen. Wie had dat een paar dagen geleden gedacht.
