Uitrusting
Chilecito, 2326 km
Wij zijn geen onervaren fietsreizigers, maar elke reis vraag je je vooraf, tijdens de reis en achteraf af hoe het niveau van de uitrusting is.
Een aantal zaken zijn deze reis nieuw voor ons, andere delen van de uitrusting hebben hun nut en waarde reeds ruimschoots bewezen, sommige dingen zijn we vergeten, andere zaken zijn we kwijtgeraakt of hebben we pas hier aangeschaft.
De volgende zaken zijn we vergeten:
- het pannenknijpertje: onze pannetjes hebben geen handvaten, dit hebben we opgelost door een paar (Chinese) werkmanshandschoenen te kopen voor 4,75 peso, de handschoenen zijn bovendien voor meer doeleinden te gebruiken, zoals het open- of dichtdraaien van de waterzak, of bevroren zaken (lang) vast te houden.
- voldoende sokken: sokken zijn de enige kledingstukken die je altijd aan hebt, op de fiets en bij de tent (in het hotel), wij hadden allebei drie paar sokken meegenomen, maar dat bleek te weinig. Wij hebben ons zand in de ogen laten strooien door het feit dat wij de voorgaande jaren steeds in Spanje hebben gefietst, waarbij het steeds zo warm was dat je ’s avonds geen sokken nodig had. Inmiddels hebben wij beiden ons sokkenvoorraad aangevuld.
De volgende zaken zijn we kwijtgeraakt:
- een bankpasje: Argentijnse geldautomaten spugen eerst het verlangde geld uit, dan een bonnetje en ten slotte wordt de vraag gesteld of je nog meer acties wil verrichten, bij een ontkennend antwoord op deze vraag wordt je pasje uitgespuugd. De eerste keer dat ik geld haalde was ik zo druk met het tellen van het geld, het opbergen daarvan en het bestuderen van het bonnetje dat ik ben vergeten de vraag te beantwoorden. Pas 12 dagen later (toen het geld bijna op was) kwam ik er achter dat het pasje weg was.
- een buff-shawltje, deze is waarschijnlijk onder de helm (achter op de fiets) weggewaaid.
- een fluitje, waarmee we in nood met elkaar kunnen communiceren (schreeuwen over grote afstand kost heel veel energie), dit fluitje is inmiddels vervangen door een scheidsrechterfluitje van 2 peso.
- een pak appelsap: dat is gisteren tijdens een afdaling over slecht wegdek onder het elastische motorhelmennetje van mijn fiets afgeschudt.
De volgende zaken hebben we (opnieuw) aangeschaft:
- een maté (de ’beker’ waar maté uit gedronken wordt)
- een thermosfles
- een bombilla (het rietje waarmee maté wordt gedronken)
- twee binnenbanden (één van de binnenbanden van Lisette bleek onherstelbaar beschadigd)
- werkmanshandschoenen (zie het vergeten pannenknijpertje)
- lamawollen sokken (voor Lisette)
- diverse andere sokken
- een hoofddoek (ter vervanging van de verloren Buff-shawl)
- diverse schoonmaakdoeken en tandenborstels voor het fietsonderhoud, ter vervanging van te vies en smerig geworden oude exemplaren
- een nieuwe bidon, wegens een scheur in een bestaand exemplaar
De volgende zaken hebben we nog niet gebruikt:
- de regenkleding (met uitzondering van het regenjasje van Pim dat hij droeg tijdens een korte bui op de tweede avond in Bs As)
Kort voor vertrek, spraken de mannen (J, J, C en P) van het maandagavondclubje op de sportschool over de meest bijzondere, onderschatte of anderszins merkwaardige onderdelen van de uitrusting, na zes weken onderweg is mijn mening over de favoriete onderdelen van de uitrusting aangepast:
- de thermosfles: in eerste instantie aangeschaft om warm water (83 graden Celcius) voor de maté te vervoeren, maar onmisbaar gebleken tijdens nachten met behoorlijke nachtvorst, water van 2 graden boven nul drinkt niet lekker en vastgevoren doppen van drinkflessen en waterzakken zijn te ontdooien en daarna weer te openen.
- het Ortliebteiltje, bijzonder handig om de was te doen, de afwas te doen, gesneden groenten zandvrij te bewaren tijdens een zandstorm en om water uit een riviertje te scheppen en daarna drinkbaar te maken met het waterfilter.
- de nieuwe benzinebrander, wij beschikten reeds over twee benzinebranders, maar nu hebben we het ultieme model, doet het altijd, brandt op alle brandstof, heeft geen onderhoud nodig enzovoorts. Helemaal geen nadelen dan? Jawel, het ding maakt een pokkeherrie, heeft twee standen: te hard en uit en kan slecht tegen overkokende pannen, tocht wint deze brander het riant van de andere twee.
- Crocs, voor wie het afgelopen halfjaar onder een steen heeft gezeten: dat zijn hele lichte, kunststof klompen die een beetje de verschijningsvorm hebben van een krokodil (of cocodril zoals ze hier in Argentinië zeggen). Je kan ze niet helemaal vergelijken met de tot nu toe in gebruik zijnde Teva’s, zo zijn ze minder geschikt om mee te wandelen, zijn ze veel lichter, zijn ze sneller droog na gebruik onder de douche en last-but-not-least: in tegenstelling tot Teva’s is het geoorloofd om sokken te dragen in je Crocs.
Tenslotte: wat gaat al het langst mee in de bagage: Voor Lisette geldt dat haar bikini al sinds 1996 in haar bagage zit (en er zelden uit komt!). Voor Pim gaat zijn toilettas al sinds 1991 mee.
Reacties
*
Huis-uitrusting
25 augustus 2006, door Joep
En hoe vergaat het het thuisfront? Nou, voor jullie huis kan ik een soortgelijk lijstje met de volgende catagorieen:
1. is er niet! Bergruimte voor tijdelijke bewoners, bijvoorbeeld. Propvolle kledingkasten, waarbij het me een raadsel is waar Lisette haar kleding bewaart. De slaapkamerkubusjes in-de-maak lijken me een genot wanneer ze af zijn… Een pizza-mes, schuimspaan (jaja), gieter voor buiten, raamopenzetters op Pim’s studeerkamer, een fatsoenlijke bank om op neer te ploffen na een dag hard werken. En een televisie natuurlijk…
2. waar dient dat voor? Dient die plank naast het bureau soms om je ramen in geopende stand vast te zetten, Pim?
3. hier heb je echt teveel van Wasknijpers, dingen om dingen in te bewaren en chocoladepasta in alle denkbare varianten.
Maar het is een fijn huis als tijdelijke uitvalsbasis tijdens het klussen. Dat gaat voorspoedig, hoewel het nu weer weekend- en avondurenwerk wordt. 1 september trekt Ellie in, kijken of zij deze lijst nog kan aanvullen.
Voor nu: doortrappen! Liefs en groeten van Joep
