Gualeguaychú, 307 kilometer
Na 300 kilometer golvend boerenland zijn wij vandaag de Rio Uruguay overgestoken en terug in Argentinië.
Uruguay: vriendelijk, rustig, zeer beschaafde verkeersdeelnemers, iedereen groet je, ongevraagd geeft men tips over de juiste weg, de beschikbaarheid van kampeerplekken en zo voorts.
Nueva Palmira, km 145
De boot naar Uruguay was een goede manier om de stad uit te komen. Het is hier een soort België. Relaxte mensen, heuveltjes, koetjes, akkertjes. Wind tegen. Alles gaat goed.
Reizen is een vreemde bezigheid, helemaal als het langdurig en over grote afstand is. Een soort stilstand in beweging.
Gisteren uitgevonden dat de WK-finale wordt gespeeld op de zondag na onze aankomst in Buenos Aires. Dat kan nog een aardig feestje worden, als Argentinië goed speelt.
Na ruim 16000 kilometer probleemloos te hebben gefietst, heb ik vandaag, ter voorbereiding op onze fietstocht door Argentinië en Bolivia, voor- en achternaaf van mijn fiets open gemaakt, om de lagering schoon te maken en opnieuw in het vet te zetten.
Het was een tegenvaller dat ik deze spliterwt tegen kwam in de achternaaf.
Deze had al onherstelbare schade aangericht in cup en conus. Er zit niets anders op dan een nieuwe naaf aan te schaffen. De vraag die ik me zelf nu stel is:
• een nieuwe naaf kopen en het wiel omspaken
• een nieuw wiel kopen en de velg van mijn huidige achterwiel omspaken naar mijn voorwiel
Ik hoop dat ik volgende weekend een oplossing heb omdat ik dan naar Deurningen fiets om het veertigjarig huwelijk van mijn ouders te vieren.
splitwerwt
vrijdag 5 mei 2006.
Op donderdag 6 juli 2006 vertrekken wij (Lisette en ik) naar Argentinië om drie-en-een-halve maand door Zuid Amerika te fietsen.
Ons eerste idee was om van Buenos Aires [Argentinië] naar Lima [Peru] te fietsen. Dat is een mooi begin- en einddoel, een grote (haven)stad – aan zee. Maar naar alle waarschijnlijkheid is de route van BA naar Lima te lang om ’relaxed’ in drie-en-een-halve maand af te leggen.
Het eindpunt ligt nu waarschijnlijk ergens op de Altiplano in Bolivia, al is een afdaling naar Arica in Chili ook wel aantrekkelijk, en op die manier toch ’coast-to-coast’ te fietsen
In het gekoppelde PDF bestand is de voorlopige route te zien.
routekaart
domingo 10 juli 2005
Valle de Cabuerniga – Arija
afstand: 69,8 kilometer
sábado 9 juli 2005
Santander – Valle de Cabuerniga
afstand: 73,7 kilometer
Dagboekfragment
(…) Dan gaat het omhoog naar de Portillo de Lunada. Vanochten op ±450 m hoogte begonnen en we moeten naar 1350 m. De klim gaat geleidelijk en heeft mooie vergezichten.
We hebben ook de eerste echte aanvaring met twee honden. Pim jaagt ze weg met gegrom en één van hen heeft waarschijnlijk een trap gekregen (met schoenplaatje). We komen zoals gebruikelijk in de bergen ook wielrenners en padvinders tegen. In Rio Trueba waar we koffie en cola drinken, oefenen wat kinderen een loopje met castagnettes voor het dorpsfeest van volgende week.
Tijdens de klim zien we aan de andere kant van de coll de wolken al hangen. Dit is zowel coll, provinciegrens als klimaatscheiding. Boven waaien de wolken naar ons toe en doen we wat extra’s aan en voor de laatste keer de helmen op. De afdaling is schitterend, ondanks de wolken. Het is veel groener dan aan de andere kant.
Na San Roque blijkt er bij de rivier toch een kleine camping te zijn. Er staan twee Nederlanders die met dezelfde bus teruggaan. Het begint na korte tijd wat te miezeren, dus we bivakkeren onder de tarp.
