Stuck in mud
Liefst drie nachten in Erzincan, waarvan één onbedoeld. Allereerst hadden we gewoon ontzettend behoefte aan een rustdag. Veel kilometers en veel hoogtemeters gemaakt. Vandaag zouden we verder fietsen door een kleine weg omhoog te fietsen en dan hoog in de bergen een stuk naar het oosten te gaan alvorens weer af te dalen naar ‘de bewoonde wereld’. De weg onhoog was prachtig en klom van rond 1200m in de stad naar 2100m met bijna de hele tijd uitzicht over het dal met de stad. Daarna zijn we iets meer dan 100m gedaald waarna het asfalt ophield. Daarmee hield vrij snel ook de etappe op omdat we vastliepen in dikke rode modder. Een dolmuz chauffeur die van de andere kant kwam maakte duidelijk dat het 35km ellende was. Mission impossible. Er zat niks anders op dan omkeren, de vastgelopen fietsen van modder te ontdoen, afdalen en morgen weer een frisse poging met weer een klim naar 2100+m over de wat grotere weg naar Kelkit en daarna Bayburt. Goed voor ons zen en de verhalen bij het kampvuur.
