2008 Transalp: Duitsland, Oostenrijk, Italië, Zwitserland
2008 ‘Tour de France’ met Joep, Mascha, Pieter, Masja, Simon, Hanneke, Paul, Martijn, An, Gert-Jan en Mien
2006 Zuid-Amerika: Argentinië, Uruguay, Bolivia
2005 Spanje
2004 Spanje en Portugal
2003 Frankrijk en Spanje
2002 Noord-Engeland en Schotland
2001 Nederland, België, Luxemburg, Frankrijk
Van 18 mei tot en met 29 mei fietste een troupe van ±11 onder begeleiding van twee geweldige soigneuses eerst dagtochten rond camping Le gout de li, daarna in vier etappes naar de Kale Berg en vervolgens omhoog. Dit alles onder het genot van grote hoeveelheden Ricard.
Dagboekfragment
Inmiddels zijn we in Spanje na een flinke ochtendlijke klim over de Coll de Manrel. Deze is inderdaad zeer fietsbaar, rustig en niet erg steil. Inmiddels beland in Terrades waar wij het beter achten even te siësteren. In Agullana koffie gedronken in een mini koffietokootje met dominospelende mannetjes in het steegje voor de koffiejoint.Wat inkopen gedaan in winkeltje achter een vliegengordijn en op de Plaza Mayor gelunched, gadegeslagen door twee mannetjes die onze fietsen goedkeurend aanschouwden. Het ene mannetje sprak boven verwachting goed Engels, wij spraken beneden verwachting slecht Spaans.
Dagboekfragment
Naar het eigenlijke einddoel van onze reis – de Middellandse Zee – gegaan. Door de ligging van de camping was dat een fluitje van een centîme. (…)
Wij gingen via Gruissan naar Gruissan Plage, door een ogenschijnlijke mini-Camargue, een soort zilte moerasdelta. Gruissan is een soort vreselijke beach-resort, maar dat hebben we niet echt goed gezien, omdat we het stadje nauwelijks zijn ingegaan. We hebben slechts het oude kasteel (ruïne) bekeken. Gruissan Plage was wellicht in de jaren 1960 redelijk hip and fashionable, maar nu is het allemaal wat shabby, met een redelijk lang, breed en schoon zandstrand (niet zo heel druk) en behoorlijke hoeveelheid vakantiehuisjes.
Die doen een beetje aan een verdichte vorm van een US-suburbia denken. Geen huisje is hetzelfde en sommigen verkeren in staat van ontbinding, andere zien er spic en span uit. Ze staan op palen (vanwege overstromingen) zodat je je auto eronder kan parkeren. Om de 4 à 5 huisjes is een asfaltwegje en voor de rest zijn het vooral kiezels en zand. (…)
L. heeft (uiteraard) in zee gezwommen en ik (bij gebrek aan zwembroek) heb beide voeten in de Méditerranéé gestoken. (…)
Dagboekfragment
Op onze tweede rustdag (!) toch nog zo’n 30 km gefietst. Van de camping naar de stad is al bijna 10 km, verder wat sightseeing gedaan en daarbij steile straatjes beklimmen. Eerst naar de VVV, daarna ontbeten in een park, pas rond 12 uur.
Het sluizencomplex – 9 stuks – van het Canal du Midi bezocht. Naar de kathedraal omhoog gefietst, op bankje bij uitzichtpunt koekjes gegeten, terrasje gepikt. Daarna mooie kloostertuin achter de kerk ontdekt en in een heerlijk windje aldaar onder de platanen gezeten. Het lijkt wel of Franse steden en dorpen wedstrijden doen ‘wie de mooiste plataan kan kweken’. (…)
Dagboekfragment
Met een goed gevoel de ‘horrifying’ camping van Chabeuil achter ons gelaten. Gelukkig was het droog en bleef het droog, en steeds zonniger met een forse noordenwind. Dat maakte de vele kleine en één grote (7 km) klimmen een stuk draaglijker. De grote klim had een aardige apotheose in de vorm van een hele nauwe pas, waar de kracht van de wind nog werd verviervoudigd en je op sommige plekken tegen een helling van ±10 % omhoog werd geblazen. Zelfs het water in het riviertje ter plaatse werd weer omhoog geblazen. (…)
Dagboekfragment
Ik schrijf dit dinsdagochtend, omdat we gisterenavond echt te moe waren. Monsteretappe van 125 km met een boel venijnige klimmetjes. De klimmen op zich waren makkelijker dan in de Ardennen; ik ben maar één heel klein stukje gaan lopen. Maar de afstand was gewoon te lang.
Het boekje en andere fietsers hadden ons gewaarschuwd voor een vreselijk saai landschap, maar dat viel ons erg mee. Akkers in verschillende stadia en met verschillende soorten gewas en hier en daar een plukje bos. Bij zonnig weer zien de dorpen er best aardig uit, maar bij een regentje wel grauw denk ik.
We zijn de Rotte gepasseerd (foto genomen) en ook nog een soort Rottemeren. Pim heeft ’s ochtends eerst binnenbanden gekocht bij de HELA, een ‘winkel van alles’. Dus hij heeft nog een bonus van 10 km gefietst.
Onderweg probeerde een aardige caféhouder met alle geweld ijsblokjes in de SIGG-flesjes te duwen. Het was inderdaad weer eens snokheet. Vandaag ook, maar nu met normale afstand voor de boeg.
